COVID-19/20/21/22...
Bütün planlar yerle yeksan. Oturduk dört gözle hayatlarımızı ele geçiren bir salgının bitmesini bekliyoruz, bütün dünya. Biter mi göreceli. Varlığı ne kadar korkunç o da tartışılır. Tartışılır çünkü veba salgınından bugüne kuş gribi,domuz gribi, ebola her neyse tek ölüme götürenin salgın olmadığını çok güzel kanıtladı. Savaşlar, katliamlar, iş kazaları, cinayetler, kadın cinayetleri, kanser, trafik kazaları, stres ve niceleri. Sanki ölüm kavramı hayatımıza ilk defa dahil olmuş gibi. O kadar büyük tepkiler verdik ki. Doğrusunun her gün değiştiği bu tuhaf süreçte ne kadar ders aldık ne kadar anlam yükledik, hayatımızda olan ve olmayanlara onu da bilmiyorum. Korkmamız gerekenin ne olduğundan şüphe ediyorum hâlâ. Hayatlarımızda öncesi ve sonrası diye adlandırdığımız aradaki o çizgi sanırım artık Covid-19/20/21/22 ... Kendimizde eksik bulduğumuz, kıymetini bilmediğimiz, zamana oturtamadığımız, ev kavramı, sıkılmak, bıkmak, sabır, korku, belirsizlik gibi her şey bizlerde bir sürü
