GÜN OLAN PAZAR

    Bu yazım, normalde hiç sevmediğim bir gün olan genel pazar günlerine gitsin. Artık bütün pazar günlerinden bu huzuru bekliyorum. Nazım'ın 'Bugün Pazar' şiirine de ayrıca selam olsun! Pazar günleri bana hep onu hatırlatır çünkü. İlk paragraf sadece 'pazar'.
   4 yıldır Kırklareli' de olup hiç görmediğim güzellikleri görememek öyle üzücüymüş ki. Keşke geçen senelerde bu misafir olduğum şehri daha çok gezse idim demekten ömrüm tükenecek. Neyse geçen pazar günü kalktık ve şehrin merkezinin eğretiliğine karşılık 5 km uzaklıktaki doğanın güzelliğinin tadını çıkarmaya gittik. Güzel dostlarla sohbet etmek, türküler dinlemek, doyasıya gezip, közde sıcacık çaylar içip yemekler yemek öyle keyifliydi ki... Doğal mineral taşı olduğunu düşündüğümüz taşları toplamak, kozalak toplamak ve çantamın köşesine sıkıştırdığım 4-5 sazlıkla gezinmek müthiş bir huzurmuş meğer.
 

  Ah bir de kendime kış çayı yapmak için topladığım kuşburnuları -kuşburunları da olabilir- es geçmemeliyim. Çünkü ilk defa kendi el emeğimle kış çayı yapacağım ve bu da beni aşırı heyecanlandırıyor. Bize bu güzel günde eşlik eden Engin'i söylemeden geçersem de büyük ayıp olur, rotamızın ufak zorlukları onu bir tık daha zorladı . Engin kim mi? Çok 'havlamayan' , peşimizden ayrılmayan ve çok hırslı bir köpek. İsim babaları da aşırı yaratıcı olup, ''Maşallah hocam.'' dedirtiyor. Neyse bol bol böğürtlen yiyeceğiniz, bol mantar göreceğiniz yürüyüşler yapmanız dileğiyle. Bana göre ben zamanı geç yakaladım siz daha hızlı yakalayın. Aşağıdaki fotoğraflarda günü özetleyecektir.

                                       SEVGİYLE KALIN, UMUTLA BAKIN.