BIR MINIK PANDA DEGIL AMA HEYECANLI

Yazmak ve okumak bir yana dursun merhabalar bizlerle olsun güzel okuyucularım. Şu sıralar benim için her şey çok yolunda bu durum fazlasıyla huzur veriyor..Bir pürüz çıkacak diye ödüm kopmuyor da değil aslında. Olsundu, ne olacaksa kabulüm. Size de bahsettiğim de siz belki normal karşılarsınız ama benim için öyle değil işte. Yeni başlangıçlar, yeni heyecanlar tadında bildiğiniz. Neyse neyse başlıyorum.
  1 ay önce  ya da  3 hafta önceydi her halde... Baya oldu hatırlayamıyorum ama geçen sene yabani olan ben, bu sene arkadaşlarım tarafından okul kulübü açılmasına yardımcı olmak için davet edildim. Böyle dediğim de ne kadar basit. Ama ben bu haber ile koşa koşa yurda gelip oda arkadaşlarıma bir hışımla anlatıp deli gibi danslar ettim. Çünkü koskoca sınıftan böyle güzel bir proje için beni seçmelerine inanamıyordum. Benim için büyük bir yenilikti ve bir kulübe üye olmak değildi bu yeni bir kulüp kurup yeni fikirler üretmekti. Herhangi bir  binaya taşınmaya değil,yeni bir bina inşa etmeye davet edilmiştim. Bu size de basit gelmemeli okurlarım. Çünkü benim için basit değildi. Size de inandırmak için araya girmeden devam ediyorum şimdi.
  Şöyle ki fikirlerimiz değişip havada uçuşurken bizler de olabildiğince sağlam hayaller kurmaya çalışıyorduk. Hep bir aksilik olacak diye korkuyorduk. Sonra 'korkmak bir yana dursun' dedik 'biz bu işte profesyonel olacağız daha' diyerek gaza getirdik kendimizi. Benden sonra kadroyu durdurmadılar tabi ki her gün yeni bir arkadaş dahil oldu. Dilekçeler, tüzükler ve danışman hocalar ararken çok mu çok önemli hatta karşısına çıkmaktan korktuğumuz Rektörümüz Prof. Dr. Mustafa Aykaç'a şans eseri rastlamamız ile birlikte heyecanımız daha da alevlendi. Öncelikle öğrencilerini düşünen gerçekten mükemmel bir insan o baba gibi yaklaşımının verdiği samimiyetle yapmak istediklerimizi anlattığımızda gözlerimizdeki ışığı görüp bizi desteklemesi bizleri, önemli şeyler anlattığımıza inanarak fikirler vermesi ve o karşılaşmayı hiç unutturmayacak ve benim için en değerli sözleri sundu bizlere 'okuyun çocuklar bol bol kitap okuyun, kitap okumayı ihmal etmeyin' diyerek Cahit Zarifoğlu'dan kitap hediye etti. Kaybetmeye yüz tutmuş öz güvenimizi yüceltti. Hepimize adımızı sorup sohbet etmesi odasından uğurlarken ayağa kalkıp el sıkışması... Küçük gibi görünen aslında kocaman bir şey. Yazarken bile heyecanlanıyorum şuan...Bu kadar güzel şeyden sonra kulübümüz açıldı. Artık çalışmalar başlayacak. Kulüp ne iş mi yapacak? İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencileri için hareketlilik getirecek. Önemli yöneticiler, kişisel gelişim uzmanları, değerli hocalarla köprü işlevi görevi görecek.
  Emek veriyoruz, heyecanımızı durdurmaya çalışıyoruz ama bu öyle kolay olmuyor motor çarpması nasıl bir etki bırakırsa öyle bir etkisi var üzerimizde. En ufak şey bile bizde büyük izler bırakıyor. Bu iyi anlamda tabi ki. İnanın motor çarpsa saatimize bakarız. O kadar adapte olduk. İnceden espriyi de bıraktığıma göre sizinde gülmediğinizi hissettim belki bir kaç kişi gülmüştür. Saçmalayan bir Cey olmadan yazıyı zirve de bırakıyorum. Yine yeniden güzel şeyler ile döneceğim bu konu burada bitmedi. Umutla bakın, keyfiyle yaşayın.

          DİPNOT: Fotoğraf okulumuzdaki bu bebeklerin pozlarına hayran kaldığım için çektiğim ve sizlere de sunmak istediğim bir fotoğraftı. Fotoğraflarımın yazılarım ile maddi değil manevi bir bağı vardır dostlarım.

                                                Güzel yaşayın...