BUMERANG ETKISI

   Olayların içinde olmak ile dışında olmak arasında öyle bir uçurum var ki. Öyle böyle değil, var yani. Bu dönemin en popüler dizilerinden biri olan 'İçerde' dizindeki rolcüler gibi ''içerde misin?'' diye de sorulmuyor ki. ''Yok canım almayayım, pek basık içerisi, tutuyor beni.'' diye bir açıklama yapasın. Dolayısıyla dolu dolu bir ay kadar yazmamış oluyorsun. Kaç yazı yazıp kaydettiğimi bir ben bilirim. Önceden olsa; olaylar sıcakken yazar, içimdekileri kusardım. Ne ben kalırdım ne de kalp. Kalp? Olmadı bu. Kalp değil de düşünceler daha mantıklı. İnsanlar değişiyor. Sende değişiyorsun haliyle. Buradan Heraklitos'a selam!
   Olaylara tek taraflı bakarak hata yapıp, bakmaman gerektiğini öğrenmek, mesela. Ve bu hata kalıplaşmış özelliğin olacakken kıl payı kurtarmalısın kendini. Çünkü bir olayı iki kişi yaşar ve tek taraf haklı değildir hiçbir zaman. Zaman değiştirir göreceliği zaten. Haklı değildim. Haklı olmak içinde savaşmadım. Savaştıklarımda ise kazanmanın mutluluğunu yaşayamadım. 'Bazen' ise savunduğun fikirlerden vazgeçmemen gerektiğini öğrendim. Olaylar sıcakken, karşı tarafın söylediğinin mantıklı geldiği, olay soğuduğunda ise senin haklı çıktığın türden. Haklıydım. 'Bazen'leri ayırt etmek zor iş.
    Bir terazinin üstündeyiz ya da bir çok terazi. Terazinin etrafında neler dönüyor neler? En kötüsü de düşüncelerden uzakta, düşüncelerin içinde boğuluyoruz. İçinde yaşadığım düşüncelere ise, ''Buralar hep tarlaydı.'' demek istiyorum. Hayali düzenlerle içine edildi. Çıkarlar, nefretler, kinler, öfkeler, kıskançlıklar... Sessiz ve masumane duranın altında ne iğrençlikler varmış, dedirtti. Hiç sahibi olmadığı zihniyetin korkunçluğuyla yaşayana şahit olmak zorunda bırakıldı. Düşünceler... Görünenler ile görünmeyenleri görmeye başladığında ise oyun dışı bıraktı her şey seni... Oyun devam ediyor gibi dursa da oyundan çıkan için o oyun bitmiştir. Biten bir oyununda kimse peşine düşmez. O her kimse, yorgun düştüğü için yeni oyun arayışına da girmez. Kendi düzeninin içinde huzuru ve mutluluğu yaşar. Hatta ''kimse kimseyi sevmesin.'' der. Seviyormuş gibi yapılması daha iğrençtir, çünkü... Ayrıca sen daha hamsın ve olgunlaştığın gün öleceksin zaten. Hatalar, seninle olmak zorunda. Eğer seninle olmazsa hatalar, o hayat tek düze olur ve sende istemsizce sıkılırsın. Ama unutma, bir şeyler yaşıyor olman ne seni ayrıcalıklı yapar ne de karşı tarafı. Yaşaman gerektiği içindir, her şey.  'İçin'leri askıya as. İyisiyle kötüsüyle zaman geçiyor zaten. Dışarıda kar yağıyor. İçimiz soğuk. Tenimiz solgun. Yüreğimiz aşkla dolu. Güneşi bekliyorum ama ben. Tenimi ısıtacağı günler için bekliyorum. Ve seni seviyorum. Sen kimsin, bilmiyorum ama seviyorum. Yine de güneşi daha çok. Ve her ne yapıyorsan, sana geri dönecek.

                                     SEVGİYLE KALIN, UMUTLA BAKIN.